Við þessum spurningum í vor, komu engin svör

Allt láta Íslendingar yfir sig ganga  

      Nú er enn einn styrkurinn til sauðfjárbænda í höfn. Enn eitt óréttlætið. Og ekki bara óréttlæti að hygla svona að einni stétt atvinnurekenda, heldur líka það, að við erum  jafnframt að BORGA  með  áframhaldandi OFBEIT á fátæklegum gróðri landsins.  Og hver er svo afsökunin? Jú, að aðrar þjóðir borgi líka með sínum landbúnaði. En  ekki er nefnt að það er hjá langflestum þjóðum aðeins bara brotabrot af þeirri upphæð sem við borgum með okkar óskynsamlegu kjötframleiðslu. Auk þess segir landbúnaðarráðherrann að “allir” Íslendingar séu “sáttir” við þetta, því lömbin séu svo krúttleg á vorin og svo sé svo gasalega gaman í göngum og réttum á haustin.  Þvílík aulafyndni. Og hvað gerum við? Jú drepumst úr hlátri fyrir framan sjónvarpið og segjum”, ó Guð, hann Guðni er svo skemmtilegur, hann er eins og besti trúður, við verðum að fá hann sem skemmtikraft á næsta þorrabóti”. Svo gleymum við þessu, því við erum svo vön að láta valta yfir okkur. Og hvað  munar okkur svo sem um nokkra skitna milljarða í viðbót til að  þessir ræflar af gróðri sem eftir eru á afréttum hverfi með öllu er fram líða stundir.

      Fyrverandi forseti, frú  Vigdís Finnbogadóttir, hefur miklar áhyggjur af dómi afkomenda okkar í framtíðinni, ÞEGAR við VERÐUM  búin að skera landið út og suður með veituskurðum. Þessi ágæta kona skal bara vita það að við erum nú þegar með dóminn á bakinu. Við erum  fyrir löngu búin að eyðileggja landið. Fyrir utan allar  hinar sundurskornu  jarðir bænda þvers og kruss um landið er gróðurinn sem einu sinni þakti það, nú bæði lítill og gauðrifinn. Þetta okkar svokallaða “ósnortna” og “óspillta” land sem er svo “einstakt” í okkar blindu augum, var þegar orðin stærsta manngerða eyðimörk í Evrópu fyrir 100 árum. Og ástandið versnar stöðugt þrátt fyrir mikinn dugnað Landgræðslunnar í hinni vonlitlu baráttu við eyðimörkina í þessa heilu öld sem liðin er síðan þá.

      Nú langar mig til að leggja nokkrar spurningar fyrir stjórnmálamenn sem vonast eftir atkvæði mínu í vor.

1. Hefur flokkur ykkar kynnt sér ástand gróðurs í landinu?
2. Hefur hann áhyggjur af því að við landnám þakti gróður um 75% af landinu en núna aðeins um 25%?
3. Veit flokkurinn að þessar 25% eru gatslitnar? Aðeins um 4-5% eru alveg heilar. Engar áhyggjur?
4. Segjum að flokkurinn hafi áhyggjur af þessari stærstu manngerðu eyðimörk í heimi, hvað hyggst hann gera til að endurheimta horfinn gróður og jarðveg? Ég veit ALLT um það hvað  gert er í dag, en það er einfaldlega  allt of lítið og sumt kolrangt (óheft beit um allt land).
5. Hefur flokkurinn heyrt talað um beitarhólf?
6. Hefur flokkurinn hugleitt að friða allt kjarr sem eftir er í landinu?
7. Hefur flokknum aldrei dottið í hug að afnema þessar óréttlátu beingreiðslur en nota heldur peningina í eitthvað annað, svo sem eins og enn meiri stuðning við uppgræðslu á nöktum heimamelum, enn meiri skógrækt , enn meiri landgræðslu í eyðimörkum, til að fylla upp í skurði, eða í girðingar fyrir beitarhólf? Eða bara jafnvel í tvöföldun vega? Það mundi jú vernda lífið á landsbyggðinni, ekki satt?
8. Finnst flokknum eðlilegt að mismuna svona atvinnurekendum í landinu?
9. Ef flokkurinn kemst í stjórn á næsta kjörtímabili, hvað ætlar hann að gefa Landgræðslunni í 100 ára afmælisgjöf?

 

Kæru landsmenn! Vaknið nú upp af ykkar þyrnirósarsvefni og skoðið landið okkar í nýju ljósi. Eruð þið sáttir við allar þessar eyðimerkur, allan þennan jarðveg sem fýkur árlega út í hafsauga, alla þessa hálfberu mela og alla þessa sundurtættu gróðurhulu?

Ef þið látið ekki í ykkur heyra verða engar breytingar til batnaðar.

 

Margrét Jónsdóttir

Aðstoðarmaður húsamálara

Athugasemdir

[Elísabeth Inga Ingimarsdóttir, 14.7.2007 kl. 15:06]

Mikið hlakka ég til þegar þessi tískubóla springur hjá ykkur náttúruverndarsinnum. Þetta er farið að hljóma eins og plata sem er spiluð aftur og aftur... og aftur.

[Margrét Jónsdóttir, 14.7.2007 kl. 15:21]

Sæl Elísabet!

Hvers vegna er það svona mikið tilhlökkunarefni?

Ég er nú reyndar búin að hanga í þessari "tískubólu" frá því snemma 2003 og Herdís miklu, miklu ,lengur. Þú þarft kannski að þola okkur enn um sinn. Kannski alveg þangað til beingreiðslur verða felldar niður og allar skepnur komnar í beitarhólf. Hver veit?

Bestu kveðjur,

Margrét

[Elísabeth Inga Ingimarsdóttir, 14.7.2007 kl. 16:47]

 Sæl aftur.

Ég heiti reyndar Elísabeth.

Ég held að málið með umhverfissinna er að þeir finni alltaf allt að öllu. Það er stöðugt reynt að finna eitthvað til að kvarta yfir, það er í rauninni hægt að líta á svo margt sem vel er gert.

Ég gleymi því aldrei þegar ég og vinkona mín vorum að labba inn á Merkurtún til að fara að leika okkur og við gengum yfir bílastæðið þitt. Við vorum ekki nema 8 eða 9 ára. Þú komst út og skammaðir okkur fyrir að hafa gengið yfir malbikaða planið þitt. Það mætti halda að við værum mörg hundruð kílóa beljur sem voru að traðka yfir planið þitt.

Ég hefði skilið þetta ef við hefðum verið að ganga yfir planið þitt og hella niður málningu eða vinna einhverskonar skemmdarverk..

Ekki það að ég sé eitthvað reið yfir þessu í dag, en ég varð miður mín þegar þetta gerðist, því ég hélt ekki að ég væri að gera neitt rangt, enda bara barn. Mér finnst þetta svolítið lýsandi fyrir umhverfissinna, skammast yfir hinu og þessu í stað þess að horfa í það jákvæða :)

[Margrét Jónsdóttir, 14.7.2007 kl. 19:36]

Elísabeth!

Fyrirgefðu ég tók ekki eftir þessu,. Ertu innflytjandi? 

Þessi hluti garðs okkar hefur alltaf verið merktur sem einkalóð. Þið hafið örugglega verið orðnar læsar á þessum aldri. Við þurfum að þola ágang fólks enn í dag.

En varla hef ég trúað því að ég hafi skammað ykkur mikið, ég reyni reyndar að benda börnum á að þau séu á minni lóð og óska eftir að þau virði eignarrétt annara . Stundum hafa börn verið að skemma þarna í óvitaskap og orðið hissa er ég hef bent þeim á að þau séu í mínum garði, þó malbikaður sé. Annars er þetta ekki til umræðu hér, hafðu frekar samband við mig á [e-mail] ef þú átt eitthvað sökótt við mig persónulega.

Bestu kveðjur,

Margrét

[Elísabeth Inga Ingimarsdóttir, 14.7.2007 kl. 21:01]

Nei, ég er ekki innflytjandi.

Ég bendi þér samt bara á það sem ég skrifaði áðan: Ekki það að ég sé eitthvað reið yfir þessu í dag, en ég varð miður mín þegar þetta gerðist, því ég hélt ekki að ég væri að gera neitt rangt, enda bara barn.

[Margrét Jónsdóttir, 15.7.2007 kl. 20:29]

Sæl Elísabeth!

Æ, ég bara spurði af því ég hef ekki vanist þessum rithætti, nema um útlendinga sé að ræða eða fólk af erlendu bergi brotið.  En allt í góðu.

Já, það tók okkur mörg ár að koma upp gróðri kringum malbikið á þessari lóð, því það var bara lenska hér á Skaga í denn að stytta sér leið yfir lóðir. Og ekki bara það, heldur ef gróður var einmitt í stefnunni sem menn voru búnir að taka, þá gengu þeir bara í gegnum hann. Það var ekki fyrr en okkur hughvæmdist að girða með mjög hárri girðinu við Merkurtún að  okkur tókst að koma gróðrinum upp. Vísast hef ég hvesst mig inn á milli og leitt að ég skyldi styggja ykkur svona mikið. Fyrirgefið þótt seint sé.

En þar sem góð vísa er aldrei og oft kveðin mun ég halda áfram að berjast fyrir bættri sambúð okkar við gróður landsins.

Bestu kveðjur,

Margrét